Early in the Morning

Op 27 december zijn we met de nachtbus van Saigon naar Da Lat gegaan. Na onze ervaring met een oncomfortabele rit in Laos van Vientiane naar de 4000 islands, hadden we geen hoge verwachtingen. Hoewel Stijn in de shuttlebus naar de slaapbus op een wankel krukje moest zitten, viel de slaapbus zelf gelukkig compleet mee. De stoelen waren comfortabel en je kon prima liggen. Het scheelt dat wij alledrie redelijk klein zijn. Ik heb heerlijk geslapen en werd zelfs niet wakker toen de bus voor een eetpauze een half uur stil stond met de lampen aan en iedereen naar buiten stommelde. Ik snap nu nog steeds niet hoe ik daar doorheen heb kunnen slapen, maar je hoort mij niet klagen! Het was rustig op de weg, dus de bus deed er in plaats van de geschatte 7 uur, nog geen 5 uur over. Op zich prima, behalve dat dat betekent dat je om half 5 's ochtends rillend voor je guesthouse staat waar nog geen leven te bespeuren is. Gelukkig leven we in het mobiele tijdperk en kon Kim de eigenaar wakker bellen. Hij wees ons gelijk naar onze kamer en een half uur later konden we daar lekker verder slapen. We werden pas om 12 uur wakker en voelden ons ontzettend lui. We hebben er maar een pyjamadagje van gemaakt. 

Da Lat ligt op 1500 meter hoogte en het is er daardoor een stuk koeler dan in Saigon, een welkome afwisseling. Met lange broek en thermoshirt aan hebben we in de middag eerst een warme chocomel gedronken. De menukaart in ons hostel was bijna volledig in het Vietnamees, maar googletranslate bracht uitkomst. We zijn vooral in westers georiënteerde hostels geweest, dus het was grappig om een keer wat Vietnamees te leren. Na deze overdosis suiker zijn we wat door Da Lat gelopen en uitgekomen bij de nightmarket, waar we eerst een Da Lat pizza hebben gegeten die een bodem van rice paper heeft. Daarna hebben we een hotpot gegeten. Hierbij wordt op een waxinebrander een groot soort metalen diep bord gezet. Het diepe gedeelte is gevuld met bouillon en op de rand ligt vlees, vis en groente. Dit gooi je vervolgens in de bouillon om te laten garen. Daarbij krijg je nog noodles en rijst. Het was erg lekker!
's Avonds was het tijd voor serieuze zaken. Stijn zou namelijk op 3 januari vanuit Saigon naar Bangkok vliegen. Dit betekende dat we niet te ver naar het noorden konden gaan, maar we nog wel een week hadden om nog iets leuks te doen. Gelukkig kwamen we al snel met het plan om een Easy Rider Tour te doen. Hierbij ga je achterop de motor bij Vietnamese gidsen die je langs allemaal mooie plekjes rijden. Kim had al snel online een tour gevonden van Da Lat naar Mui Ne in vier dagen. Na een korte mailwisseling besloten we de volgende dag Than te ontmoeten om te kijken of we dit wilden gaan doen. Vier dagen is toch wat langer dan vier uur en na onze slechte ervaring met de gids in de tunnels, wilden we wel zeker weten dat we konden communiceren, voordat we iets vastlegden. We hadden ons helemaal geen zorgen hoeven maken want Than sprak prima Engels, aangezien hij Engels en Chinees had gestudeerd. Verder vertelde hij wat meer over de route en hoe het er tijdens de tour aan toe zou gaan. Het was heel duidelijk en we hadden er een goed gevoel bij, dus spraken we af dat ze ons de volgende dag om half 9 kwamen ophalen bij ons hostel. 
De rest van de dag hebben we door Da Lat gelopen, Vietnamese koffie gedronken en een bezoek gebracht aan het Crazy House van Da Lat. Dit is een soort Lavenland in de Efteling maar dan zonder gekke poppen. Het is ook een hotel, maar ik was blij dat we in ons Tue An hostel sliepen. 
's Avonds hebben we nog kort over de markt gestruind en toen was het tijd om onze backpacks in te pakken voor ons volgende (en Stijns laatste) Vietnamavontuur!

Veel liefs,
Fauve