Raindrops Keep Falling On My Head

Hue

Aangezien we elke dag zwaar over ons dagbudget gingen in Hoi An, was het snel tijd voor de volgende stop: Hue. Nadat we 's ochtends nog de laatste souvenirtjes hadden gekocht en samen met Hien, de manager van ons hostel hadden geluncht, kwam de bus drie kwartier later dan gepland. Het was gelukkig een slaapbus, wat een fijne verrassing was. Na een ritje van 3 uur, kwamen we aan in Hue. Als je in Azië een bus uitstapt, heb je het gevoel dat je een leeuwenkuil instapt. Alle tuktuk- of motordrivers staan in grote getale klaar om alle toeristen naar hun bestemming te brengen. Where you go? What hotel? Kim en ik hebben een soort ongeschreven regel dat we lopen als ons hostel minder dan drie kilometer weg ligt. Dit keer was het twee kilometer lopen en hadden we niemand nodig. Ondanks dat blijven ze aanhouden en prijzen noemen. Logisch, want ze hopen natuurlijk dat je je toch nog bedenkt, maar ook erg irritant. Het was gelukkig aan het eind van de middag en niet erg warm, dus het tochtje viel mee. In Hue sliepen we in een homestay (Hue Happy Homestay) gerund door een gezin met twee schattige kleine jongetjes. Na kennis te hebben gemaakt met onze kamergenoten en een wasje te hebben gedaan, zijn we nog even het stadje ingelopen op zoek naar de nightmarket. Deze viel helaas een beetje tegen, dus we lagen vroeg in bed. 
De volgende ochtend stapten we na een lekker ontbijt op weg naar de graftombes die in de omgeving van Hue te vinden zijn. Hue was vroeger de hoofdstad toen Vietnam nog een keizerrijk was. In de oorlog met eerst de Fransen en later de Amerikanen is helaas veel van de oude pracht verwoest. De graven liggen op ongeveer 10 tot 15 kilometer afstand en zijn er ongeschonden uitgekomen of goed gerestaureerd. Na de vreselijke georganiseerde tours door de Cu Chi tunnels bij Saigon en naar My Son in Hoi An, besloten we zelf ons plan te trekken. Aangezien we onze easyriders in Mui Ne hadden achtergelaten en zelf geen scooter rijden, besloten we maar weer eens de fiets te pakken. De weg zou goed zijn en 10 kilometer is ook prima te doen. We hadden echter alleen het weer niet meegerekend. Waar het de dag ervoor vreselijk warm was en we in rokje en hemdje rondliepen, was de temperatuur in de nacht 15 graden gezakt. Dat was alleen niet het ergste. Het heeft namelijk de hele dag geregend.  Gelukkig had ik nog snel een poncho in m'n backpack gemikt thuis, maar eigenlijk hadden we een heel regenpak nodig. De weg stond ook niet zo goed aangegeven als we hadden gehoopt dus we moesten veel stoppen en kaart lezen. Ondanks dat we in Hoi An al een beetje hadden geoefend was het ook hier een avontuur en waren we blij toen we tussendoor even konden schuilen bij een typisch Vietnamees cafeetje onderweg. Er scharrelde twee kippen, een puppy en een kindje rond. Ik denk alleen dat ik misschien per ongeluk het woord 'ijs' in plaats van 'melk' heb genoemd, want de ze kwam terug met koude koffie en ijsklontjes in plaats van een dampende mok waar we op gehoopt hadden. Gelukkig is thee drinken typisch Vietnamees en stond ook hier een theepot op tafel met lekkere groene thee, die we helemaal leeg hebben gedronken. Het was leuk om weer iets typisch Vietnamees te zien.
Na een mooie tocht en nog meer regen, kwamen we aan bij de eerste tombe, die van Khai Dinh. Het was een groot betonnen bouwwerk tegen een heuvel gebouwd met meerdere kleine gebouwtjes en beelden. Onderweg waren we langs veel begraafplaatsen gefietst, maar die waren in totaal zo groot als deze ene tombe. De tombe van Minh Mang waar we daarna heen zijn gefietst, was nog uitgestrekter. Om bij de echte tombe te komen, moest je eerst door andere gebouwtjes en over bruggen lopen. Ondanks de regen was het de fietstocht zeker waard.
De terugweg ging gelukkig iets sneller en het vooruitzicht van een warme douche maakte veel goed. Eigenlijk wilden we nog naar de Verboden Stad van Hue, waar de keizerlijke paleizen waren. Toen we terugkwamen was het alleen al half 4 en hebben we lekker serie gekeken.
De tweede ochtend in Hue was het wederom grauw en grijs. We zijn vroeg opgestaan en naar de Verboden Stad gewandeld. De Verboden Stad was mooi, maar minder indrukwekkend dan de tombes van de dag ervoor. 
We waren duidelijk nog niet helemaal afgekickt van het shoppen in Hoi An, want op de terugweg hebben we twee regenjassen gekocht. Na nog een warme chocomel, kwam de bus om ons naar Phong Nha National Park te brengen waar je prachtige grotten kunt bezoeken.

Liefs,
Fauve