On Top of the World

Singapore

Was het de spanning van het vliegen of toch de kebab van de laatste avond? We zullen het nooit weten, maar al in de bus naar het vliegveld waren Kim en ik lichtelijk misselijk. In de rij voor het inchecken moest ik zelfs even gaan zitten, omdat ik bijna over mijn nek ging. Toen het meisje voor ons in de rij stond over mijn tas viel, was ik weer even afgeleid, maar telkens als ik ging lopen, kwam het weer terug. Voordat we door security gingen, hebben we nog even met An en Eline geskyped die samen ene Fernando aan het eten waren. Dit leidde wel wat af, waardoor we wat frietjes van de Burger King weg konden krijgen. De vlucht met Scoot, de Ryan Air van Singapore, viel gelukkig mee en redelijk snel waren we in Singapore. Na voor het eerst in een maand weer gepind te hebben, gingen we met de metro naar ons hostel, wat in de wijk Little India lag. Toen we het metro station uitstapten, moesten we wel wennen aan de hitte, ondanks dat het toen net kei hard begon te regenen. In Vietnam was het na Hoi An niet meer overdreven warm geweest omdat het daar winter was. 
Nadat we geïnstalleerd waren op onze dorm, regende het nog steeds dus hebben we even in de gemeenschappelijke ruimte gezeten. Daarna zijn we in de buurt uit eten geweest in een Indisch restaurant. Van te voren waren we een beetje huiverig om uit eten te gaan, omdat Singapore toch wel wat prijziger is dan de rest van Azie, maar voor minder dan €4 hadden we toch een prima hoofdgerecht.
De volgende dag voelde ik me niet heel lekker, maar we zijn toch op pad gegaan. Kims Teva's hadden het een beetje begeven, dus gingen we op zoek naar nieuwe. Helaas hebben we die niet gevonden, maar de winkelstraten waren toch indrukwekkend. Azië voelde altijd als een grote markt, maar Singapore voelde eerder als een grote shopping  mall. Overal waren winkels.
Via een park zijn we naar Chinatown gelopen en daarna met de metro terug gegaan naar ons hostel. In de hitte was het nog een flinke tocht en ik was nog steeds ziekjes helaas. We hadden echter geen tijd om bij te komen, want om 17:00 begon onze steptour. Elke paar dagen organiseerde ons hostel een steptour waarbij je 14 kilometer door het centrum van Singapore werd geleid door een man die alleen maar stopte als we te snel berg af gingen of er een rood stoplicht was. Dus toen iemands peperdure camera viel onder het steppen, werd er niet gewacht... (Al denk ik dat hij het niet door had, want na een uur telde hij met hoeveel we nog waren en leek hij erg verbaasd). Nadat we op een dakterras met uitzicht op onder andere het beroemde Marina Bay Sands hotel onze take away maaltijd hadden verorberd, stepten we naar het hotel om daar van de water/licht show te genieten. Vervolgens gingen we snel door naar de volgende lichtshow waar grote bomen oplichtten. Daarna stepten we weer terug langs en door de hotels, over roltrappen en door winkelcentra. Op het eind vertelde onze gids dat er die avond geen dresscode en entreeprijs zou zijn voor de Marina Bay Sands Rooftopbar. Aangezien Kim en ik in Bangkok waren begonnen met een rooftopbar, leek het ons leuk om daar ons Azie avontuur ook mee af te sluiten. Dus nadat we snel hadden gedoucht en voor het eerst in drie maanden mascara hadden opgedaan, gingen we met een groepje met een van de laatste metro's op pad. Het voelde een beetje alsof je je verkleed hebt en doet alsof je rijk bent. Ik was me pijnlijk bewust van mijn slippers en ongeschoren benen, maar het klopte gelukkig dat er geen dresscode was. Nadat Kim haar ID had moeten laten zien, geloofde de  security wel dat de rest oud genoeg was en binnen een no time was de lift op de bovenste verdieping. Het uitzicht was echt prachtig. Overal zag je lichtjes en je kon neerkijken op de andere hoge gebouwen en plekken waar we hadden gestept. Aangezien we niks hadden betaald om binnen te komen, kon er wel een gemberbiertje van €6 vanaf. De obers keurden ons echter geen blik waardig en behandelde ons als de goedkope backpackers die we waren. Iets wat ik eerlijk gezegd niet verwacht had en ook wel wat afdeed aan de ervaring. Desalniettemin was het geweldig om een keer gezien te hebben en je voelt je wel even on top of the world als je daar zit en uitkijkt over heel Singapore. 

De volgende dag voelde ik me nog steeds niet top. 14 kilometer steppen had me geen goed gedaan. We zijn met de metro naar de Botanic Gardens gegaan, maar ondanks dat het erg mooi was, ging het echt niet. Uiteindelijk ben ik met de metro weer naar het hostel gegaan en is Kim verder gegaan op Teva jacht. Bij de 7/11 naast ons hostel heb ik een fruitsapje gehaald bij een vrouw die helemaal verontwaardigd was dat ik met $50 betaalde wat omgerekend €30 is. Ik heb het maar over me heen laten komen en ben de airco van het hostel indoken. Gewoon zitten en niks doen, hielp gelukkig wel. Wat niet hielp was mijn slaaptekort doordat er een man in onze dorm zat die rustig om half 1 nog luid ging bellen terwijl iedereen lag te slapen. Ook deed hij 's ochtends om 6 uur de lamp aan als hij godweetwaar vandaan kwam in zijn tinkelende belletjeskostuum inclusief tulband. We hebben heel wat gekke mensen gezien in hostels, maar hij sloeg alles en elke nacht was het weer raak. Lang leve het hostelleven.

Op onze laatste dag in Singapore zijn we naar Sentosa Island gegaan. Je kan hier gewoon met de metro heen en er zijn allemaal attracties zoals het Universal Studios pretpark, Madame Tussaud en een Aquarium. Allemaal ver boven ons budget dus we hebben lekker rondgelopen en zijn naar een fort gegaan, via een hoge loopbrug. Mijn hoogtevrees liet zich weer van zijn beste kant zien. 
Na het fort zijn we via het strand naar een gratis dierenshow gelopen. Hij was helaas al begonnen, maar ik mocht toch nog op de foto met een grote vogel. Normaal ben ik niet zo van mijn hand opsteken als er vrijwilligers worden gevraagd, maar ik was blij dat ik het gedaan had.
's Avonds hebben we weer bij de Indiër gegeten. De dag erna was het tijd om Azië te verruilen voor Oceanië en naar Nieuw-Zeeland te gaan!

Liefs, Fauve