Hangover

En we zijn in Laos! Vanuit Chiang Mai zijn we de dag na de trekking naar Pai gegaan, een backpackersstadje/dorpje 762 bochten van Chiang Mai. De busrit duurde 4 uur en ik heb voor het eerst reisziektetabletjes genomen, want ik kan best wat aan, maar dit was teveel. De reistabletjes hadden we hier gekocht en maken je ontzettend slaperig, wat op zich een fijn voordeel is. Alleen was er een aanrijding tussen een scooter en een busje en werd ik door de adrenaline helemaal wakker. Gelukkig leek het allemaal goed te gaan met de bestuurders. Toen we rond 5 uur 's middags in Pai aankwamen, was ik alleen eindelijk veranderd in een halfslapende zombie. We hebben onze spullen gedropt in ons hotel en hebben toen versuft over de hoofdstraat gelopen. Pai was 10 jaar geleden een hippiestadje. Nu is het ingericht op backpackers en staan er langs de hele hoofdstraat kraampjes. Je kan op elke straathoek Cocktail Buckets krijgen en Happy Hour duurt de hele avond. Ook was er ergens buiten de stad die avond een feest, waardoor de bars volzaten met indrinkende westerlingen die er allemaal hetzelfde/anders uitzagen met hun naveltruitjes en wijde broeken. Wij zijn maar lekker falafel gaan eten en probeerden ondertussen wakker te blijven. Na het eten zijn we even op bed gaan liggen, maar natuurlijk waren de pillen toen net uitgewerkt en viel ik niet in slaap. Om onszelf nog een beetje nuttig te maken, hebben we een dagtour voor de dag erna geregeld en zijn Stijn en ik nog ergens een mojito gaan drinken. Er was livemuziek van een Thaise man die beter gitaar kon spelen dan kon zingen. Toen we weer terugliepen naar het guesthouse was er een grote meute dronken backpackers die probeerden naar het feest te gaan door met meer dan 20 man achterin een pick-up truck te zitten. Ik was blij dat ons leven even niet zo spannend was.
De volgende dag was het tijd voor de tour. De chauffeur van de
minivan was erg vriendelijk maar sprak geen Engels, dus het was elke keer een verassing waar we uitstapten. We gingen onder andere naar een witte Buddha op een berg, een uitzichtpunt, een Chinees dorpje/toeristisch marktje, een bamboobrug en een waterval. Het voelde een beetje als Europa in 7 dagen. In het Chinese dorpje hebben we een Chinese mok gekocht, wat op zich niet heel praktisch is als je aan het backpacken bent. Nu wisten we dat we in Chiang Mai nog Moon Kwan kussens wilden kopen en naar huis wilden sturen, dus dat maakte het makkelijker om iets doms te kopen. 
's Avonds hebben we Jessica uit Amerika van de trekking weer ontmoet en hebben we een soort kroegentocht gedaan in Pai. Mocht je ooit een cocktail bucket willen bestellen, bestel dan niet de Special Bucket met Thaise rum en cola. Ik heb nog nooit zo'n smerige drank gehad en dan tel ik de whisky's van Stijn mee. Gelukkig was ik erg goed in Yathzee en hoefde ik niet de bus in. Kim had helaas minder geluk. Na een paar Chang Beer zijn we geëindigd met een mojito waar Stijn en ik de avond ervoor hadden gezeten. Daarna hebben we Jessica naar haar hostel gebracht en onderweg met puppy's gespeeld. Ook zat er op een gegeven moment een glowworm op m'n arm. Het was een vage avond en erg gezellig. Vandaar dat we de ochtend erna tot 3 uur 's middags onze kamer niet hebben verlaten. 

De dagen erna bestonden vooral uit reizen. We zijn samen met Jessica van Pai terug naar Chiang Mai gegaan. Daar hebben we de Moon Kwan kussens gekocht en samen met een hoop andere spullen op de post gedaan. 19 kilo lichter zijn we vanuit Chiang Mai naar Chiang Khong gegaan, wat aan de grens met Laos ligt. Na een nachtje in een resort met zwembad voor €3 per persoon per nacht, zijn we op 16 november de grens overgestoken naar Laos. We hadden gelezen dat je bij de grensovergang een tuk tuk naar Huay Xai moest nemen die relatief veel te duur is doordat ze prijsafspraken maken met elkaar. Voor het stukje waar we in Thailand €5 voor betaalden, vroegen zij het dubbele. Aan de ene kant denk je, ach wat maakt het uit, maar aan de andere kant waren we net afgezet bij de grens doordat de douane $5 meer vroeg voor ons visum en is €5 in Laos relatief een stuk meer dan in Nederland. En het was zo'n moment waarop we principieel werden. Op zich was dat niet heel verstandig aangezien Huay Xai 10 kilometer verderop lag, het midden op de dag was en de zon scheen, we niet heel veel water mee hadden en onze backpacks meezeulden. Dus daar loop je dan voor €5 in plaats van dat je lekker achterin de tuk tuk uitwaait. Super dom, maar gelukkig hadden we onze principes nog... Ik denk dat een van de tuk tuk drivers medelijden met ons had dus gelukkig kwam hij na ongeveer een kilometer langsrijden. Eerlijk is eerlijk, voor €10 had ik het ook gedaan, maar om onze ego's te sparen vroeg hij maar €8. Hadden we allemaal een beetje gewonnen, erg fijn. 

Liefs, Fauve